Wat een luxe dit jaar, 8 man spelend , 1 man reservebank en als non playing captain er bij aanwezig zijn.  Na de promotie op het eind zal het nog beter worden. Een klasse hoger betekent nog meer populariteit en nog meer kloppende leden aan de deur van het tweede. Hoegaarden is reeds in onderhandeling als sponsor met een leuke flesreclame.

In ronde 6 van KNSB Klasse 4F stond de kraker van de eeuw op het programma: koploper De Pion 2 speelde tegen de meest directe achtervolger – en tevens meest sympathieke team van de hele klasse – De Raadsheer 1. De Pion had tot dan toe alle mogelijke matchpunten gehaald, terwijl De Raadsheer slechts één gelijkspel had moeten dulden. De winnaar van deze strijd neemt een afstand op de directe belagers en mag hierdoor met nog 3 rondes te gaan hardop dromen van promotie. De verliezer van deze strijd zou weer achterom moeten kijken en zou zelfs nog kunnen degraderen!

Afgelopen maanden is de jubileumjaar commissie druk bezig geweest om een programma op te stellen om het 75 jarig jubileum te vieren. Waar we afgelopen zaterdag tijdens het snelschaaktoernooi het programma gepresenteerd hebben, hebben we hier ook alles op een rijtje gezet. Wij hopen dat jullie net zo enthousiast over het programma worden dan wij!

Schaakclub De Raadsheer werd opgericht in juni 1944. O.a. Schut, Van Ginneken, Pegtol, Snoek en Meijboom waren de mannen van het eerste uur. Inmiddels telt de club 90! senioren en jeugdleden. Dit jaar viert de club haar 75-jarig bestaan en mag zich het predicaat “Albast” toe-eigenen. De club gaat stilaan tot de oudjes behoren maar ze is nog zo fit als een hoentje.

Een rondje Zwitsers bij de Raadsheer.

Deze week beginnen zo’n 35 schakers van De Raadsheer aan de 2e helft van de competitie en als voorafje werd vorige week eerst nog een rondje “Zwitsers” gespeeld. Het vierde. Voor een leek zegt dat helemaal niets, dat Zwitsers systeem. Zie het als een bekercompetitie bij het voetbal. Maar dan ietsje anders!

SV de Raadsheer bestaat in 2019 75 jaar! 

Dit gaan we een heel jaar lang vieren met leuke activiteiten en manieren om onze geschiedenis te vieren.  Aanstaande zaterdag zal om 16.30 een presentatie worden gegeven van het uigebreide programma. Direct aansluitend proosten we met de aanwezigen op dit mooie jaar!

In deze nieuwe bekercompetitie van de NBSB mogen spelers acteren die een lagere rating hebben dan 1700. En natuurlijk is er ook een knock out systeem. Bij verlies lig je er uit.
Bij ons debuut in november hadden we Bergen op Zoom al verrassend met 4-0 naar huis gestuurd. In de tweede ronde mochten we op bezoek bij de Pion in Roosendaal. Luuk was verhinderd, maar met Inge hadden we een prima vervanger gevonden. Dat de motivatie bij het team zeer hoog was, bleek onderweg in de auto waar de opstelling nog is aangepast.
De tactiek was duidelijk, Adrie winnen op bord vier en de anderen minstens remise. Toen ik na een uurtjes rondliep, zag ik echter dat Adrie een lastige stelling had, met weinig openingen voor winst. Langs alle kanten probeerde hij de stelling van zijn tegenstander open te breken, maar die gaf geen krimp. Meer dan een halfje zat er helaas niet in.
Na die tegenvaller was het mijn beurt. Ik had een zeer regelmatige partij. Na iedere drie zetten stond de ander weer beter. Gelukkig waren de laatste drie zetten in mijn voordeel en kon ik een puntje bijschrijven.
Nu hadden we nog maar een halfje nodig en met Inge op verlies hing het van Mark af. Die had een op papier veel sterkere tegenstander, maar tot mijn verrassing stond Mark een aantal vrijpionnen voor. Maar de klok begon mee te spelen. Dilemma voor mij als teamleider, want moest ik nu Mark opdragen remise aan te bieden of moest ik hem de winst gunnen, met het risico dat het alsnog fout zou gaan. Na overleg met Adrie besloten we om Mark subtiel in te fluisteren, dat remise voldoende was, maar dat hij wel voor de winst mocht spelen. Of het geholpen heeft weet ik niet, maar Mark haalde het volle punt binnen. En daarmee de teamoverwinning.
Omdat Inge nog steeds twee vrijpionnen achter stond, lieten we weten dat ze haar lijdensweg wel mocht beëindigen. Daar vergiste ik me echter in de stijfkoppigheid van onze Wernhoutse schone. Ze weigerde op te geven en met een bord vol publiek ontspon zich in tijdnood een wonderlijk eindspel, waarbij Inge steeds de goede zet deed en haar tegenstander steeds een verkeerde. Met als resultaat een prachtig patje.